Rozdział 12 + Ważna notka pod rozdziałem!

*Naty*

- Maxi!!! - usłyszałam głośny pisk

Chłopak szybko się ode mnie odsunął i spojrzał na mnie speszony

- Claire, to nie tak - zaczął ale blondyna mu przerwała

- Chciałeś mnie zranić, bo zostawiłam cię dla Petera! - krzyczała przez płacz - Czemu mi to zrobiłeś? - powiedziała i pobiegła na swoje miejsce

Szczerze zrobiło mi się tej małej flądry nawet trochę żal, w końcu ja też cierpiałam jak Maxi mnie zostawił...

- Powtarzam pytanie - powiedziałam pewnie - Czemu to zrobiłeś?

- Nie chciałem, po prostu tak wyszło - próbował się wytłumaczyć - Mówiłem ci że dalej cię kocham

- Ogarnij się człowieku! Wolisz mnie czy ją?! - krzyknęłam wkurzona

Chłopak nic nie odpowiadał

- Tak myślałam - prychnęłam

- Kocham ciebie - powiedział a ja spojrzałam na niego zdziwiona

- Słucham?

- Claire to stare zauroczenie, to ciebie kocham. Wiem, że byłem głupi ale błagam, wybacz mi

- Skype twierdzi inaczej

- Oj Naty... Proszę wybacz mi - spojrzał na mnie smutną minką

Nienawidzę tej jego miny, zawsze ulegam...

- Dobra - westchnęłam a na jego twarzy pojawił się szeroki uśmiech

- Naciu...

- Słucham?

- Zostaniesz moją dziewczyną?

- Rozumiem że chcesz jechać na dwa fronty? - odpowiedziałam a on zrobił śmieszną minkę co doprowadziło mnie do śmiechu

- Claire! Z nami koniec! - krzyknął na cały samolot i czule mnie pocałował

Po 2 minutach oderwaliśmy się od siebie

- To zostaniesz moją dziewczyną? - wymruczał mi do ucha a ja zachichotałam

- Tak - uśmiechnęłam się i ponownie złączyłam nasze usta w pocałunku

*Claire*

- Wszystko dobrze? - spytała moja przyjaciółka, Rebeca obok której siedziałam

- Właśnie zerwał ze mną chłopak - załkałam

- Czy ty czasem przed wyjazdem nie byłaś z Peterem? - spytała 

- Zamknij się! - krzyknęłam wściekła

Muszę zniszczyć tą durną lafiryndę. Ona ukradła mi Maxiego! Wolę jego od Petera, jest bardziej umięśniony, słodki i tak świetnie całuje!

- Claire - zobaczyłam jak dziewczyna macha mi ręką przed twarzą

- Rebeca mówiłam coś! - krzyknęłam ale przed sobą zobaczyłam kogoś innego - Fran, hej - wymusiłam uśmiech

- Nie płacz, będzie dobrze - uśmiechnęła się 

- Myślałam że przyjaźnisz się z Naty

- Bo przyjaźnię, ale to nie powód do twojego cierpienia. Maxi kocha Naty ale musisz to zrozumieć Claire, zresztą słyszałam że w domu czeka na ciebie Peter

- Nie kocham Petera! Kocham Maksia! - wykrzyczałam przez łzy

Dziewczyna westchnęła i spojrzała niepewnie na Rebecę

- Tak wogóle jestem Francesca - podała mojej przyjaciółce rękę

- Rebeca, dla przyjaciół Beca - odwzajemniła gest - Claire, Fran ma rację. Nie przejmuj się Maxim. Moim zdaniem on nie był ciebie wart a Peter, jest taki słodki - powiedziała rozmarzonym głosem

- Rebeca?! Czy ty zakochałaś się w moim Peterze?! - krzyknęłam wściekła

- Nie! - pisnęła - Chodzi mi o to, że powinnaś dać sobie spokój z tym całym Maxim

- Może macie rację - westchnęłam

- Na pewno mamy rację - uśmiechnęła się triumfalnie Fran i przybiła Bece piątkę - Dobra, muszę lecieć do Diego

- Pogodziliście się?! - krzyknęłam z uśmiechem

- Tak - zaśmiała się a ja mocno ją przytuliłam

- Gratki i szczęścia na nowej drodze życia! - pisnęłam

- Nie zapędzaj się - zaśmiała się i poszła do mojego brata

Gdy odeszła moja mina zmieniła się o 180 stopni

- Ciesze się, że dasz sobie spokój z Maxim - powiedziała Beca a ja się zaśmiałam

- Kochana, ja to powiedziałam żeby Fran się odwaliła a ją lubię. Mam już plan jak zniszczyć Naty i Maxiego

- Kolejny plan? - powiedziała znudzona Rebeca

- Tak, powiem tyle że nieźle się zapowiada - powiedziałam z cwanym uśmieszkiem

________________________________________________________________________

No dobra.... Jest kolejny rozdział, macie Naxi i przestańcie już tak przeklinać XD 

Chociaż Claire jeszcze troszkę namiesza to się nacieszcie :D

Dobra, więc głównie chodzi mi o pewną sprawę

Myślę nad odejściem, kiedyś naliczyłam że wg komentarzy czyta mnie z 6 osób, a... komentują 2

Więc nie wiem czy mi się opłaca dla 2 osób pisać

Piszcie czy mam zostać czy odejść, i prosiłabym że jeśli ktos to czyta a nie komentuje to niech chociaż kropkę zostawi żebym wiedziała że ktoś to jednak czyta

To chyba tyle, wkrótce dam znać co postanowiłam

DomiNika