Rozdział 5 - ,,Nigdy cię nie kochałem''

Dedykacja dla: Diecesca- Naxi opowiadania ;**

*Francesca

- Marco... - szepnęłam
Chłopak wyciągnął mnie za drzwi i przybliżył do mnie
- Nie chciałem cię zranić... - szepnął - Wybacz mi... Błagam - powiedział i namiętnie mnie pocałował
Muszę przyznać, że tęskniłam za nim. Nawet jeśli tak bardzo mnie zranił
- Wybaczam - uśmiechnęłam się i delikatnie musnęłam jego usta
Poszliśmy za ręce w stronę najbliższego parku
- Francesca... - zaczął lekko zdenerwowany
- Tak? - usiedliśmy na ławce
- Wiesz... Znamy się od dawna i wiem że bardzo cię zraniłem. Czy... moglibyśmy o tym zapomnieć? - spytał lekko zakłopotany
- Ehhh... - westchnęłam - Jeśli obiecasz mi że już nigdy mnie nie skrzywdzisz, zgadzam się
Chłopak mocno mnie przytulił
- Fran! - usłyszeliśmy głos za sobą
Szybko wstaliśmy
- Diego?! - krzyknęłam
- Cholera - warknął Marco
Objął mnie od tyłu. Chciałam go przytulić, a ten nagle przyłożył nóż do mojego gardła
- Ona jest moja! - ryknął Marco - Tylko się do niej zbliż, a ona zginie
- Okłamałeś mnie... - szepnęłam
- Życie malutka - wyszeptał mi do ucha
Chciałam uciec ale nie mogłam. W każdej chwili mógł mnie zabić. Diego zrobił krok do tyłu
- Zabawny jesteś - prychnął - I tak nigdy cię nie kochałem - zwrócił się do mnie i niespodziewanie wbił nóż w mój brzuch
Skuliłam się na ziemi, po chwili straciłam przytomność.

*Naty*

Niestety nie mogliśmy polecieć z Diego do... chyba Paryża, coś o tym mówił. Lekarze nie chcieli mnie jeszcze wypuścić ze szpitala. Aktualnie siedzimy z Maxim i rozmawiamy o byle bzdetach, niestety tą miłą chwilę przerwał telefon od... Diego?!

- Halo? - zaczęłam

- Naty! Francesca jest ranna!

- Jak to?! Co jej jest?! - krzyknęłam przerażona

- Marco wbił jej nóż w brzuch

- Co tam robi Marco?!

- Nie mam pojęcia! Teraz jest na komisariacie a ja jestem przed salą Fran, właśnie ją operują - mówił przejęty

- Diego, uspokój się. Wszystko będzie dobrze. Jutro podobno mnie wypuszczą, czyli mniej więcej za dwa dni będziemy w Paryżu

- Dobrze... Słuchaj, wiem że to twoja siostra

- Dam radę, ale dziękuję za troskę. Daj znać jak się czegoś dowiesz. Papatki! - powiedziałam i się rozłączyłam

Maxi spojrzał na mnie zdziwiony a ja wszystko mu wytłumaczyłam

- To niemożliwe! Jak Marco ją znalazł?! - krzyknął wkurzony

- Nie mam pojęcia

- Gdyby tobie by ktoś coś zrobił to...! - urwał

- To co? - spojrzałam na niego zdziwiona i lekko się zaśmiałam

- Nic... - powiedział lekko speszony

Pocałowałam go w policzek a on spojrzał na mnie zdziwiony

- Wszystko będzie dobrze. Fran wyzdrowieje, jest silna

- Okłamujesz sama siebie...

Westchnęłam

- Dobra, Fran może i jest delikatna ale przetrwa to. Marco trafi do więzienia, już nie będzie jej męczył

- A co jeśli...

- Maxi - uciszyłam go - Nie martw się, naprawdę

- Jak ty potrafisz być taka spokojna?! Tu chodzi o twoją siostrę!

- Bo nie jestem sama, mam przy sobie przyjaciela - powiedziałam i delikatnie wtuliłam się w bruneta

_______________________________________________________________

Wiem, ostatnio dodaję często rozdziały ale to chyba dobrze, bo mam wenę :D

Jak ktoś by chciał dedykację to mówcie, kogoś wybiorę ;)

DomiNika