Rozdział 1 - Nie jestem młoda!

*Narrator*

Maxi i Diego podeszli do recepcji, gdzie siedziała jakaś starsza kobieta

- Dzień dobry, gdzie znajdziemy Nathalię Vidal? - spytał chłopak w czapeczce

- Kim dla niej jesteście? - spytała spoglądając na nich spod okularów

- Ja już wcześniej tu byłem, jestem jej narzeczonym. A to... - zaciął się wskazując na Diego - Jej brat - powiedział szybko

- Sala 126, piętro 4 - powiedziała a oni pobiegli do windy

Okazało się, że winda jest zepsuta...

- Stary, miłej podróży - powiedział Diego zawracając ale ten go zatrzymał

- Nigdzie nie idziesz - zaśmiał się

Gdy zdyszani weszli na 4 piętro padli na najbliższe krzesła

- Wszystko dobrze? - spytała przechodząca obok nich pielęgniarka

- Tak, w jak najlepszym - zaśmiali się i ruszyli w stronę sali 126

Przed drzwiami zatrzymali ich lekarz

- Wy do Nathalii? - spytał

Pokiwali głowami

- Może wejść tylko jeden z was - powiedział i odszedł

- Maxi, wejdź - powiedział Hiszpan a sam usiadł na krzesełku przed salą

Siedział tak 2 minuty, nagle zobaczył jakąś zapłakaną dziewczynę w kapturze idącą w jego stronę, chwila...

- Czekaj - zatrzymał ją

Spojrzała na niego zapłakanymi oczami. Stali w bezruchu wpatrując się w siebie. Nikt nic nie mówił. Niezręczną ciszę przerwał lekarz

- Czy moglibyście łaskawie się zsunąć z środka korytarza? - powiedział zirytowany i ominął ich

Odsunęli się i dalej byli w siebie wpatrzeni. Tym razem Diego się odezwał

- Co ty tu robisz? - spytał

- Przyszłam do mojej siostry - odezwała się cicho

,,Ma śliczny głos....'' - pomyślał

- Co jej się stało?

- Jakiś dupek ją przejechał! - krzyknęła i ponownie zaczęła płakać

- Jest w sali 126? - spytał zdenerwowany

- Tak - łkała

Nagle z sali wyszedł Maxi

- Stary, na szczęście nic jej nie jest - powiedział opierając się o jego ramię - O, siema - zwrócił się do brunetki

Po chwili dziewczyna rzuciła się na Diego

- Ty jej to zrobiłeś! - krzyknęła bijąc go pięściami

- Uspokój się! To nie ja! - próbował się obronić

- Jak mogłeś! 

Lekko wkurzony złapał ją za nadgarstki

- To nie byłem ja, tylko ten debil stojący obok mnie - warknął

Powoli ją puścił a ona ponownie się na niego rzuciła

- Hej hej hej! - krzyknął ponownie ten sam lekarz co wcześniej - Co tu się dzieje?

- Wie pan, moja... eee... dziewczyna się lekko wkurzyła. Wie pan, adrenalina. Jej siostra tutaj trafiła - mówił obejmując brunetkę od tyłu mocno jak tylko mógł, bo się wyrywała

Gdy odszedł szybko ją puścił

- Co ty robisz?! Ja twoją dziewczyną?!

- Słuchaj młoda, gdyby nie ja miałabyś już przesrane bo ten koleś do miłych nie należy

- Nie jestem młoda!

- Rok młodsza ode mnie - zaśmiał się

- Skąd wiesz ile mam lat?!

- Maxi, ten koleś czyli mój przyjaciel, powiedział że Naty ma 18 lat

- No, ja... Ja mam 17 - powiedziała cicho - Czekaj ty masz 19?!

- No

- Fuj, stary jesteś - odsunęła się

- Wiesz co ty idź do psychologa bo cię główka boli

- No jesteś dwa lata starszy!

- Ale różnica... - powiedział znudzony - Aha, tak wogóle mi się nie przedstawiłaś

- I nie mam zamiaru - wystawiła mu język i odwróciła się na pięcie ruszając w stronę sali swojej siostry

Otworzyła drzwi i weszła do pomieszczenia gdzie siedział Maxi i Naty

- Yyy... wyjdziesz? - spytała zwracając się do bruneta

- Tak, już wychodziłem - powiedział jeszcze raz przytulając dziewczynę i wyszedł

- Naty... Co on ci powiedział?

- Że widział ten wypadek, bardzo się przestraszył i wogóle - powiedziała rozmarzona

- On ci się podoba?

- Nie! 

- To dobrze. Nathalia... To on cię przejechał

Zapadła grobowa cisza

_________________________________________________________________

Jest pierwszy rozdział! Piszcie czy wam się podobał :)

DomiNika