Rozdział 12

*Maxi*

Wbiegłem do pomieszczenia gdzie zauważyłem zapłakaną Violettę. Kucnąłem przy brunetce i mocno ją przytuliłem

- Spokojnie, nie płacz - próbowałem ją uspokoić - Co się stało?

- On... - zaczęła

- Jaki on?!

- Wiktor... Zgwałcił mnie - łkała a ja pociągnąłem ją w stronę drzwi - Gdzie idziemy?

- Trzeba szybko iść do Fran. Jeśli zobaczą że wyszedłem, zabiją ją! - krzyknąłem i pobiegliśmy do pokoju 

Tego się nie spodziewałem... W pokoju znaleźliśmy Francescę przytulającą się do Naty!

- Naty! Fran! - pisnęła Viola i przytuliła dziewczyny

Ja za to stałem jak osłupiały i przyglądałem się Hiszpance

- Hej Maxi - uśmiechnęła się i pocałowała mnie w policzek

- Co ty tu robisz?

- Nie cieszysz się? - posmutniała - Przyjechałam do ciebie...

- Co ty, jestem po prostu w szoku - uśmiechnąłem się i przytuliłem ją do siebie

- Jak słodko - usłyszałem za sobą głos Felipe - Francesca niestety muszę cię zabrać - zaśmiał się

- Chyba sobie kpisz! - krzyknęła a on ją uderzył i pociągnął za sobą

- Zostaw ją! - krzyknąłem w obronie Włoszki - Weź mnie

- Tobą się nie pobawię - zaczął się śmiać - Zresztą myślę że dziewczynka chce zobaczyć swojego chłoptasia

- Kłamiesz... - warknęła

- Martwego - powiedział a ona zaczęła płakać

- Fran on cię podpuszcza - powiedziałem cicho

- Chcesz go zobaczyć czy nie? - warknął i przyciągnął ją do siebie

- Kłamiesz...

- Płyta ci się zacięła?! - znów ją uderzył

- Idę - łkała a on wypchnął ją przez drzwi i zamknął je na klucz

*Francesca*

Szliśmy korytarzem i weszliśmy do jakiegoś pomieszczenia

- Wiem, że chciałeś mnie od nich odizolować - warknęłam - Mógł byś chociaż nie kłamać. Nie jestem aż taka naiwna

- Czyli rozumiem że Wiktor nie ma tu z nim przychodzić? - prychnął

- Co? - wydukałam

- Słyszałaś. Myślałem że się z nim pożegnasz, mówiłem ci. On nie żyje

- Ty cholerny kłamco! - krzyknęłam a on mnie uderzył 

- Zaraz ty też nie będziesz żyła! - wydarł się - Ostatni raz pytam czy chcesz zobaczyć tego padalca!

Stałam nie wiedząc co powiedzieć. Co jeśli kłamie? Wyjdę na idiotkę

- Tak? - spytał już trochę ciszej 

Pokiwałam głową, a on wyszedł z pokoju

- Wiedziałam - prychnęłam i przywaliłam ręką w ścianę - Ał! - pisnęłam

Z ręki zaczęła lać się krew. Szczerze mam to wszystko w dupie

- Księżniczko, weź się nie zabijaj - usłyszałam za sobą Wiktora

- Nie zabijam - łkałam wciąż stojąc odwrócona do niego tyłem - Chociaż bym chciała

- Po co tu przylazłeś - warknęłam

Odwróciłam się i zobaczyłam związanych Maxiego, Leona i Diego

- Co tu się dzieje... Wypuść ich! - krzyknęłam

- Podejdź do nich - uśmiechnął się 

- Nie... - powiedziałam stanowczo - Co tu się dzieje?! - krzyknęłam patrząc to na niego to na chłopaków

Dalej była ciemność...