Rozdział 15 - Przyszedłem po ciebie

*Naty*

Siedzę sama w mieszkaniu i płaczę. Wczoraj wieczorem, gdy siedzieliśmy z Maxim i oglądaliśmy sobie jakiś serial, do mieszkania wbiegł przestraszony Diego krzycząc że Marco porwał Francescę. Chłopak krwawił, bo jak chciał ją obronić dostał czymś twardym w głowę i zemdlał. Ten dupek znowu uwziął się na moją siostrę. Czemu on to robi? Nigdy chyba tego nie zrozumiem

Usłyszałam pukanie do drzwi. Niechętnie wstałam z kanapy i je otworzyłam. Za nimi stali Diego i Maxi

- Znaleźliście ją? - spytałam z nadzieją

- Nie, ale mamy podejrzenie gdzie jest - powiedział Diego - Chcieliśmy tam iść z tobą

- Nie mam siły, idźcie beze mnie - powiedziałam cicho

- Nigdzie bez ciebie nie idę! - oburzył się mój chłopak

- Maxi, idźcie. Proszę...

- Poszedłbyś sam? - spytał Maxi zwracając się do Diego

- Ostatnio dostałem w głowę, nie wiem czy chcę powtórkę

- Proooszę

- Dobra, jeśli do półtorej godziny nie wrócę, to idźcie mnie szukać. Maxi wie gdzie to jest - powiedział i wyszedł

- Mogłeś iść... - powiedziałam cicho

- Nie chcę żebyś cały dzień siedziała sama... Chcę być przy tobie, wiem że to trudne. Na pewno ją znajdziemy skarbie nie bój się

- Co jeśli jej tam nie będzie? Co jeśli ni żyje?

- Będzie, obiecuje ci to - powiedział i mocno mnie przytulił

*Marco*

Czy ta durna tabletka musi tak długo działać? Mam nadzieję, że Francesca już się obudziła, bo widziałem tych dwóch debili stojących pod domem. Chyba zawrócili, ale czuję że tu wrócą
- Marco! - usłyszałem
Obudziła się, plan zaczyna wchodzić w życie
- Idę kotku! - krzyknąłem i poszedłem do dziewczyny
Otworzyłem drzwi, na łóżku siedziała uśmiechnięta Fran. Już miałem do niej podejść kiedy usłyszałem dzwonek do drzwi. To nie tak miało być!
- Skarbie, kto to? - spytała, czyli jednak działa
- Nie mam pojęcia, pójdziemy zobaczyć? Mam nadzieję, że nie chłopcy bo ślicznie ci w tej sukience - powiedziałem
Chwyciłem dziewczynę za rękę i poszliśmy zobaczyć kto to. Nie dziwiło mnie to że był tam Diego, jednak dziewczyna była mocno zdziwiona
- Co tu robisz? - spytała przytulając się do mnie a ja zaśmiałem się pod nosem
- Przyszedłem po ciebie... - powiedział zdziwiony
- Ale ja cię już nie kocham - powiedziała prosto z mostu
Ja zacząłem się dławić ze śmiechu a on stał zdziwiony
- Co?
- To co słyszałeś. Nie kręcisz mnie, za to kręci mnie Marco - powiedziała uwodzicielsko podchodząc do mnie
- Ty coś brałaś? On cię chciał zabić
- Było minęło - westchnęła - Takie jest życie, ludzie się odkochują, zakochują od nowa, kochają kogoś innego. Zrozum - powiedziała i podeszła do niego - Z nim jest mi o wiele lepiej
Dziewczyna spojrzała w jego oczy co lekko mnie zdenerwowało
- Słabo mi - powiedziała i wpadła w ramiona chłopaka
On rozejrzał się zdezorientowany, jego wzrok został na stoliku
- Dałeś jej tabletkę gwałtu?! - ryknął wściekły a ja się nie odzywałem
Dostałem czymś ciężkim w łeb i padłem na ziemię

*Naty*

Usłyszeliśmy dzwonek telefonu, to był Diego. Maxi rozmawiał z nim 15 minut, był wściekły. W końcu się rozłączył i mocno mnie przytulił

- Stało się coś? - spytałam

- Nic takiego Tusia - powiedział

- Jesteś zdenerwowany, proszę powiedz

Chłopak spojrzał mi w oczy. Widziałam w nich smutek

- Diego ją znalazł i pobił Marco

- Co w tym złego? To chyba dobrze? - powiedziałam zdziwiona

- Przed tym, Marco podał Fran tabletkę gwałtu. Ona jest na nią uczulona... - jego głos drżał - Jeśli nie wybudzi się do godziny to umrze

_________________________________________________________________________
Hej kochani! Przepraszam, że wczoraj nie było tego rozdziału ale gdy były 3 komentarze już widocznie spałam :D
Dodaję, go dziś i za wesoło w tym rozdziale nie ma
3 komentarze - rozdział dzisiaj
Zapraszam do nowej zakładki zapytaj bohatera
DomiNika